ระบบการหลอมโลหะที่สมบูรณ์ประกอบด้วยส่วนประกอบหลัก ตัวแทนการหลอมโลหะ , Activator และ คันเร่ง . ปฏิกิริยาการหลอมโลหะเป็นกระบวนการปฏิกิริยาทางเคมีที่ซับซ้อนซึ่งเกี่ยวข้องกับหลายส่วนประกอบ มันมีชุดของปฏิกิริยาทางเคมีระหว่างโมเลกุลของยางกับสารวัลคาไนซ์และสารผสมอื่น ๆ ด้วยการก่อตัวของตาข่ายปฏิกิริยาข้างเคียงต่างๆเกิดขึ้น

กระบวนการหลอมโลหะสามารถแบ่งออกเป็นสามขั้นตอน ช่วงแรกเป็นช่วงปฐมนิเทศ ในขั้นตอนนี้กำมะถันสีเหลืองมีปฏิสัมพันธ์กับตัวเร่งปฏิกิริยาครั้งแรกเพื่อให้สังกะสีออกไซด์มีความสามารถในการละลายเพิ่มขึ้นในวัสดุยางเปิดใช้งานตัวเร่งเพื่อให้ตัวเร่งปฏิกิริยากับกำมะถันสีเหลืองผลิตผลิตภัณฑ์ระดับกลางที่ใช้งานมากขึ้น จากนั้นถูกกระตุ้นต่อไปโดยโซ่โมเลกุลของยางเพื่อสร้างอนุมูลอิสระ (หรือไอออน) โมเลกุลขนาดใหญ่ของยางที่สามารถเชื่อมต่อได้ ขั้นตอนที่สองคือปฏิกิริยา cross-linked นั่นคืออนุมูลอิสระที่เชื่อมโยงกัน (หรือไอออน) ทำปฏิกิริยากับโซ่โมเลกุลยางเพื่อสร้างพันธะเชื่อมขวาง ขั้นตอนที่สามเป็นขั้นตอนการก่อตัวของเครือข่าย ในช่วงต้นของขั้นตอนนี้ปฏิกิริยาการเชื่อมโยงข้ามได้เสร็จสมบูรณ์แล้ว การก่อตัวของพันธะเชื่อมโยงข้ามครั้งแรกจะสั้นลงการจัดเรียงใหม่และปฏิกิริยาการแตกตัวในที่สุดเครือข่ายมีแนวโน้มที่จะมีเสถียรภาพและได้รับเครือข่ายยางวัลคาไนซ์ที่ค่อนข้างเสถียร

ในกระบวนการหลอมโลหะคุณสมบัติต่างๆของยางจะเปลี่ยนไปตามเวลาในการหลอมโลหะ เส้นโค้งการเปลี่ยนแปลงของคุณสมบัติบางอย่างของยางเมื่อเวลาหลอมโลหะซึ่งเป็นแผนภูมิกระบวนการหลอมโลหะ ยางธรรมชาติในกระบวนการหลอมโลหะความต้านทานแรงดึงความยืดหยุ่นการยืดตัวและคุณสมบัติการขยายตัวทั้งหมดแตกต่างกันไปตามเส้นโค้งแบบไดนามิกของค่าขนาดใหญ่หรือเล็กมากที่เกิดขึ้น และสำหรับยางสไตรีน Butadiene ยางไนไตรล์ ฯลฯ ของไวนิลด้านข้างในกระบวนการหลอมโลหะก็มีการเปลี่ยนแปลงมวลที่คล้ายกัน แต่ในระยะเวลานานของการหลอมโลหะการเปลี่ยนแปลงประสิทธิภาพต่างๆจะค่อนข้างนุ่มนวลและเส้นโค้งที่ปรากฏตัวเลขขนาดใหญ่หรือเล็กมากไม่ชัดเจนมาก ในกระบวนการประมวลผลเพื่อให้ถูกต้องเข้าใจกฎของการเปลี่ยนแปลงนี้การหลอมโลหะด้วยความร้อนเผาไหม้ vulcanizing แบน! Overvulcanizing เป็นสิ่งสำคัญมากในการควบคุมคุณสมบัติของยาง